Top 5: O Αριστοτέλης των Παιδιών της Παλαιότητας μιλάει για πέντε από τα αγαπημένα του τραγούδια

  Φιλοξενούμενοι της Σεροτονίνης για αυτή την εβδομάδα είναι τα Παιδιά της Παλαιότητας. Τα ΠτΠ γεννήθηκαν από τους Κόρε Ύδρο (συμμετέχουν τρεις από τους πέντε των Κόρε Ύδρο) και έχουν ήδη εντυπωσιάσει τους πάντες με τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο 12 τραγούδια από τις κατακόμβες που έχει μπει σχεδόν σε κάθε λίστα με τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς που πέρασε και
μπορείτε να ακούσετε εδώ. Αυτή την περίοδο ετοιμάζουν το δεύτερο τους δίσκο με στόχο να κυκλοφορήσει το φθινόπωρο, από την Inner Ear. 

    O Αριστοτέλης Κροκίδης, drummer των Παιδιών της Παλαιότητας, μας μίλησε για πέντε από τα αγαπημένα του τραγούδια.

Pink Floyd - Lucifer Sam

   Πάντα δυσκολευόμουν να αποφασίσω ποιος είναι ο αγαπημένος μου Pink Floyd δίσκος, πολλοί πέρασαν από αυτή την θέση(Meddle, Dark Side of the Moon, A Saucerful of Secrets) αλλά τα τελευταία χρόνια με κέρδισε το The Piper at the Gates Of Dawn και το Lucifer Sam είναι το τραγούδι που απολαμβάνω περισσότερο όποτε επιστρέφω σε αυτό τον δίσκο.

Slowdive - 40 Days

  Ένα γκρουπ με το οποίο άργησα να έρθω σε επαφή αλλά με κέρδισε από την πρώτη στιγμή. Ένας shoegaze ύμνος που μόνο ανατριχίλες μπορεί να προκαλέσει.

The Black Angels - River of Blood

  Το κύμα συγκροτημάτων που έχει σαν οδηγό την επιστροφή στους ψυχεδελικούς ήχους που τόσο πολύ έχω αγαπήσει έχει προσφέρει καταπληκτικούς δίσκους. Κατά την άποψη μου στην κορυφή των συγκροτημάτων αυτών βρίσκονται οι Black Angels και το River Of Blood ήταν το κομμάτι που με έμπασε σε αυτή την φάση και φρόντισε να με κρατήσει εκεί.

Sonic Youth - Paper Cut Exit

  Το Sonic Nurse είναι ο δίσκος που στα αυτιά μου φτάνει πιο κοντά σε ποιότητα τις δουλειές των Sonic Youth στα τέλη του ’80 και στις αρχές του ’90 και το Paper Cut Exit είναι το κομμάτι το οποίο κάνει την διαφορά. Απλά Sonic Youth…

Godspeed You! Black Emperor - Gathering Storm

  Η αιώνια κόντρα μέσα μου, ποιό είναι το καλύτερο post rock κομμάτι. Αυτό ή το Untitled #8 των επίσης αγαπημένων μου Sigur Ros. Πιστεύω όμως ότι το έπος αυτό των Godspeed κερδίζει στα σημεία το κομμάτι των Ισλανδών. Ένα κομμάτι το οποίο ο τίτλος του περιγράφει 100%, οι εναλλαγές στην ατμόσφαιρα του είναι τρομακτικές. Με αυτό οι GY!BE έφτασαν σε ύψη τα οποία δύσκολα θα προσεγγίσουν ποτέ ξανά.

Παιδιά της Παλαιότητας:

https://www.facebook.com/tapaidiatispalaiotitas