8. Beak> - >>> (Invada Records/Temporary Residence)
Οι Beak> έχουν την τύχη, αλλά και συνάμα την ατυχία, όποτε αναφέρεται το όνομά τους να ακολουθεί και η καταραμένη επεξήγηση: "το side project του Geoff Barrow των Portishead".
Αυτό ναι μεν δίνει ευκολότερα την αφορμή σε κάποιον μετριοπαθή ακροατή ν' ακούσει τη μουσική των Beak>, αλλά αυξάνει και τις πιθανότητες πολλοί να μην ξεπεράσουν ποτέ αυτή την ιδιότητα, με αποτέλεσμα να προσεγγίσουν λανθασμένα το συγκεκριμένο concept.
Μετά από δισκογραφική απουσία 6 ετών, επιστρέφουν με την πιο ολοκληρωμένη τους δουλειά. Μπροστάρης στον ήχο τους είναι πάντα τα τύμπανα του Geoff Barrow, ο οποίος σίγουρα έχει κάπου κρεμασμένη σε εικονοστάσι τη φωτογραφία του Jaki Liebezeit. H επιρροή των Can και, γενικότερα, της πρώτης krautrock γενιάς πλανιέται στα αυλάκια του LP, χωρίς να προκαλεί αποστροφή, γιατί καταλαβαίνουμε πως έχει πέσει πολλή μελέτη στο συγκεκριμένο είδος. Στο Brean Down, λόγου χάρη, προσπαθούν να γράψουν το δικό τους Mushroom μπλέκοντας την ποπ με το τεχνικό παίξιμο. Παρακάτω, σε κομμάτια όπως το Allé Sauvage, θυμίζουν την εποχή που οι Air πειραματίζονταν και αυτοί με τις motorik ρυθμοδομές και τα '70s synthesizers σε κομμάτια όπως το Be a Bee, από το επίσης εξαιρετικό και παραγνωρισμένο Love 2 άλμπουμ τους.
Στα καλύτερα σημεία του το >>> παραμένει "περίεργο" σαν σύνολο, αλλά καταφέρνει να δώσει μερικά υπέροχα τραγούδια που σίγουρα θα κάνουν κεφάλια να γυρίσουν. Δίσκοι με αρχή, μέση και τέλος μπορεί να μοιάζουν παλιοροκάδικοι σε όσους τη βρίσκουν με τύπους με κακοχτυπημένα facial tattoos, αλλά δε μας νοιάζει ιδιαιτέρως κιόλας, έτσι;
Οι Beak> έχουν την τύχη, αλλά και συνάμα την ατυχία, όποτε αναφέρεται το όνομά τους να ακολουθεί και η καταραμένη επεξήγηση: "το side project του Geoff Barrow των Portishead".
Αυτό ναι μεν δίνει ευκολότερα την αφορμή σε κάποιον μετριοπαθή ακροατή ν' ακούσει τη μουσική των Beak>, αλλά αυξάνει και τις πιθανότητες πολλοί να μην ξεπεράσουν ποτέ αυτή την ιδιότητα, με αποτέλεσμα να προσεγγίσουν λανθασμένα το συγκεκριμένο concept.
Μετά από δισκογραφική απουσία 6 ετών, επιστρέφουν με την πιο ολοκληρωμένη τους δουλειά. Μπροστάρης στον ήχο τους είναι πάντα τα τύμπανα του Geoff Barrow, ο οποίος σίγουρα έχει κάπου κρεμασμένη σε εικονοστάσι τη φωτογραφία του Jaki Liebezeit. H επιρροή των Can και, γενικότερα, της πρώτης krautrock γενιάς πλανιέται στα αυλάκια του LP, χωρίς να προκαλεί αποστροφή, γιατί καταλαβαίνουμε πως έχει πέσει πολλή μελέτη στο συγκεκριμένο είδος. Στο Brean Down, λόγου χάρη, προσπαθούν να γράψουν το δικό τους Mushroom μπλέκοντας την ποπ με το τεχνικό παίξιμο. Παρακάτω, σε κομμάτια όπως το Allé Sauvage, θυμίζουν την εποχή που οι Air πειραματίζονταν και αυτοί με τις motorik ρυθμοδομές και τα '70s synthesizers σε κομμάτια όπως το Be a Bee, από το επίσης εξαιρετικό και παραγνωρισμένο Love 2 άλμπουμ τους.
Στα καλύτερα σημεία του το >>> παραμένει "περίεργο" σαν σύνολο, αλλά καταφέρνει να δώσει μερικά υπέροχα τραγούδια που σίγουρα θα κάνουν κεφάλια να γυρίσουν. Δίσκοι με αρχή, μέση και τέλος μπορεί να μοιάζουν παλιοροκάδικοι σε όσους τη βρίσκουν με τύπους με κακοχτυπημένα facial tattoos, αλλά δε μας νοιάζει ιδιαιτέρως κιόλας, έτσι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου