11. John Maus - Addendum (Ribbon Music)
O John Maus ανήκει στις περιπτώσεις εκείνες που είτε θα σκαλώσεις μαζί του, είτε θα τον απομονώσεις από οποιαδήποτε συσκευή αναπαραγωγής ήχου έχεις εύκαιρη.
Διαβολικά έξυπνος και πνευματώδης και με σαφή αδιαφορία για οποιαδήποτε pop αναγνώριση, επέστρεψε πέρυσι με το Screen Memories αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές και συνεχίζει φέτος με την κυκλοφορία 12 τραγουδιών, που, σύμφωνα με τον ίδιο, γράφτηκαν την ίδια χρονική περίοδο, αλλά δεν κατάφεραν να μπουν στο άλμπουμ.
Ήδη από το εναρκτήριο Outer Space δημιουργείται η αίσθηση ότι έχει πραγματικό λόγο ύπαρξης αυτή η συνέχεια στη δισκογραφία του και πως δεν ήρθε απλά για να εκταμιεύσει το περσινό hype. Μελωδικό και νοσταλγικό (οι αμερικάνοι αυτόν τον ήχο τον χαρακτηρίζουν neon, λογικά από τα γνωστά φώτα που "έπαιζαν" πολύ στα 80s), βασισμένο εξίσου στα synths και το μπάσο, είναι το κατάλληλο soundtrack που θα φέρει κοντά εικοσάχρονους με περίσσεια αγάπη για οτιδήποτε παράξενο με μεγαλύτερο κοινό, που σίγουρα θα βρει πολλά στοιχεία νοσταλγίας στα αυλάκια του LP.
Αφότου μαζέψαμε την περσινή λίστα, είχα μια αμφιβολία όποτε έπεφτε στα αυτιά μου το Screen Memories. Φέτος ήρθε η ώρα να βάλουμε τα πράγματα σε μια τάξη και να δώσουμε στον John Maus το respect που του αξίζει. Επίσης, ρίξτε μια ματιά στο live video που ακολουθεί, γιατί τυχαίνει να είναι ένας από τους χαρισματικότερους performer που έχω την ατυχία να μην έχω δει ακόμα ζωντανά.
O John Maus ανήκει στις περιπτώσεις εκείνες που είτε θα σκαλώσεις μαζί του, είτε θα τον απομονώσεις από οποιαδήποτε συσκευή αναπαραγωγής ήχου έχεις εύκαιρη.
Διαβολικά έξυπνος και πνευματώδης και με σαφή αδιαφορία για οποιαδήποτε pop αναγνώριση, επέστρεψε πέρυσι με το Screen Memories αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές και συνεχίζει φέτος με την κυκλοφορία 12 τραγουδιών, που, σύμφωνα με τον ίδιο, γράφτηκαν την ίδια χρονική περίοδο, αλλά δεν κατάφεραν να μπουν στο άλμπουμ.
Ήδη από το εναρκτήριο Outer Space δημιουργείται η αίσθηση ότι έχει πραγματικό λόγο ύπαρξης αυτή η συνέχεια στη δισκογραφία του και πως δεν ήρθε απλά για να εκταμιεύσει το περσινό hype. Μελωδικό και νοσταλγικό (οι αμερικάνοι αυτόν τον ήχο τον χαρακτηρίζουν neon, λογικά από τα γνωστά φώτα που "έπαιζαν" πολύ στα 80s), βασισμένο εξίσου στα synths και το μπάσο, είναι το κατάλληλο soundtrack που θα φέρει κοντά εικοσάχρονους με περίσσεια αγάπη για οτιδήποτε παράξενο με μεγαλύτερο κοινό, που σίγουρα θα βρει πολλά στοιχεία νοσταλγίας στα αυλάκια του LP.
Αφότου μαζέψαμε την περσινή λίστα, είχα μια αμφιβολία όποτε έπεφτε στα αυτιά μου το Screen Memories. Φέτος ήρθε η ώρα να βάλουμε τα πράγματα σε μια τάξη και να δώσουμε στον John Maus το respect που του αξίζει. Επίσης, ρίξτε μια ματιά στο live video που ακολουθεί, γιατί τυχαίνει να είναι ένας από τους χαρισματικότερους performer που έχω την ατυχία να μην έχω δει ακόμα ζωντανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου