Με τον πρώτο τους δίσκο οι Νεοϋορκέζοι χάραξαν καθοριστική γραμμή για τις μπάντες που θελαν να αποκτήσουν ήχο πιο σκοτεινό από το hype και στίγμα της εποχής που είχαν δώσει οι έτεροι αγαπημένη της περιόδου Strokes με το Is This It.
Οι περισσότεροι προσπάθησαν να τους δώσουν την ταμπέλα οτι προσπαθούν να κοπιάρουν τους Joy Division αλλά προσώπικα μου φένεται παρατραβηγμένο.
Στην φετινή τους 5 τους κατάθεση στα 14 χρόνια που είναι ενεργοί ξεπερνούν τον σκόπελο του προηγούμενου δίσκου τους και μας εκπλήσσουν αισθητά. Οι συνθέσεις κοιτούν φανερά προς τα πρώτα χρόνια της μπάντας και λειτουργούν ως flashback για όσους τους αγάπησαν από τότε.
Από τους περισσότερους πέρασε όμως απαρατήρητος ο δίσκος αυτός και ο ξένος τύπος τον ''έθαψε''. Αλλά πως γίνεται, ενώ μοιάζει πολύ με τα παλιά τους κομμάτια τα οποία είχαν εκθειαστεί σε βαθμό μεσσιανισμού, φέτος να τους γυρνάνε την πλάτη? Η άποψη μου, όπως ξαναείπα και για τους Horrors,είναι ότι κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος,προσπαθώντας να βρούμε πάντα το κάτι καινούριο..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου