Το νέο σας album με τίτλο ”Τοο true” θα κυκλοφορήσει τον ερχόμενο Ιανουάριο. Μπορείτε να μας πείτε κάτι για αυτόν;Είναι πολύ κοντά στην καρδιά μου, όπως όλοι οι δίσκοι μας άλλωστε· το «μπλε» μου μωρό.
Ο τίτλος του πρώτου single από το άλμπουμ ‘Lost boys and the girls’club’ είναι πολύ καλός. Τι σας ενέπνευσε;
Δεν θέλω κανονικά να δίνω κυριολεκτικό νόημα στα κομμάτια, για να μην παρεμβαίνω στον τρόπο που συνδέεται με αυτά ο κάθε ακροατής/ακροάτρια.
Πολύ γενικά ο τίτλος αφορά μια ‘τεμπέλικη’ προτροπή προς όλους εμάς που μπορεί να μην τα έχουμε όλα υπό έλεγχο και βρίσκουμε κάποια ‘θεΐκή’ εξήγηση εξαιτίας αυτού του γεγονότος.
Έχετε αναπτύξει τον ήχο σας τα τελευταία χρόνια. Από ένα καθαρά girl group/garage συγκρότημα υπάρχει πια μια έμφαση στην μελωδία και στην ονειρική ατμόσφαιρα που πηγάζει από τα τραγούδια. Ήταν κάτι σκόπιμο;Θέλω να ελπίζω ότι αναπτύχθηκα μουσικά από τις πρώτες DIY ηχογραφήσεις μέχρι σήμερα. Οι Dum Dum Girls το συνέλαβαν αυτό στα αυλάκια των δίσκων. Ξεκίνησα να συνθέτω πολύ απλά (που είναι ακόμα το ιδανικό νομίζω), αλλά τώρα μπορώ να το εμπλουτίσω και στιχουργικά και με δουλειά στην παραγωγή.
Το ‘Only in dreams’ είχε να κάνει με την απώλεια και την θεραπευτική ιδιότητα των ονείρων. Πιστεύετε ότι μπορεί κάποιος να βρει παρηγοριά σε αυτά;Δεν θα περιέγραφα τον δίσκο μόνο έτσι. Ήταν δομημένος γύρω από το πένθος. Τα όνειρα μπορεί να είναι πολύ γλυκά, αλλά για μένα είναι στοιχειωμένα με παράλληλες ζωές, γλυκόπικρα και απογοητευτικά ως τρόπος να ξεφύγεις από την πραγματικότητα.
Ζούμε μια μουσική αναβίωση των ήχων της δεκαετίας του ΄60. Ψυχεδελικοί ήχοι μαζί με ποπ μελωδίες. Νιώθετε μέρος αυτής της σκηνής;Η μουσική πάντα είχε πάρε δώσε με περασμένες εποχές, έτσι αναπτύσσεται. Παίρνεις ήδη υπάρχουσες ιδέες και τις επεκτείνεις. Τις φιλτράρεις δια μέσου της καρδιάς και του μυαλού σου. Δεν έχω ποτέ ταυτιστεί αρκετά με κάποια σκηνή πάντως.
Με όλη αυτή την αναταραχή στον κόσμο πιστεύετε πως η μουσική έχει χάσει την σημασία της ή τώρα είναι που πρέπει να παίξει μεγαλύτερο ρόλο;
Πιστεύω πως οι άνθρωποι θα χρειάζονται πάντα μουσική. Παρέχει κάθαρση, παρηγοριά, διασκέδαση. Είναι ενωτική.
Τι ακούτε αυτό το διάστημα; Συγκροτήματα ή καλλιτέχνες που σας τράβηξαν την προσοχή;Ακούω πολύ Jessica Pratt και La Femme αυτό το διάστημα.
Έρχεστε για πρώτη φορά στην Αθήνα. Τι να περιμένουμε;
Πραγματικά ανυπομονώ! Θα έρθουμε με όλο μας το είναι.
Ο τίτλος του πρώτου single από το άλμπουμ ‘Lost boys and the girls’club’ είναι πολύ καλός. Τι σας ενέπνευσε;
Δεν θέλω κανονικά να δίνω κυριολεκτικό νόημα στα κομμάτια, για να μην παρεμβαίνω στον τρόπο που συνδέεται με αυτά ο κάθε ακροατής/ακροάτρια.
Πολύ γενικά ο τίτλος αφορά μια ‘τεμπέλικη’ προτροπή προς όλους εμάς που μπορεί να μην τα έχουμε όλα υπό έλεγχο και βρίσκουμε κάποια ‘θεΐκή’ εξήγηση εξαιτίας αυτού του γεγονότος.
Έχετε αναπτύξει τον ήχο σας τα τελευταία χρόνια. Από ένα καθαρά girl group/garage συγκρότημα υπάρχει πια μια έμφαση στην μελωδία και στην ονειρική ατμόσφαιρα που πηγάζει από τα τραγούδια. Ήταν κάτι σκόπιμο;Θέλω να ελπίζω ότι αναπτύχθηκα μουσικά από τις πρώτες DIY ηχογραφήσεις μέχρι σήμερα. Οι Dum Dum Girls το συνέλαβαν αυτό στα αυλάκια των δίσκων. Ξεκίνησα να συνθέτω πολύ απλά (που είναι ακόμα το ιδανικό νομίζω), αλλά τώρα μπορώ να το εμπλουτίσω και στιχουργικά και με δουλειά στην παραγωγή.
Το ‘Only in dreams’ είχε να κάνει με την απώλεια και την θεραπευτική ιδιότητα των ονείρων. Πιστεύετε ότι μπορεί κάποιος να βρει παρηγοριά σε αυτά;Δεν θα περιέγραφα τον δίσκο μόνο έτσι. Ήταν δομημένος γύρω από το πένθος. Τα όνειρα μπορεί να είναι πολύ γλυκά, αλλά για μένα είναι στοιχειωμένα με παράλληλες ζωές, γλυκόπικρα και απογοητευτικά ως τρόπος να ξεφύγεις από την πραγματικότητα.
Ζούμε μια μουσική αναβίωση των ήχων της δεκαετίας του ΄60. Ψυχεδελικοί ήχοι μαζί με ποπ μελωδίες. Νιώθετε μέρος αυτής της σκηνής;Η μουσική πάντα είχε πάρε δώσε με περασμένες εποχές, έτσι αναπτύσσεται. Παίρνεις ήδη υπάρχουσες ιδέες και τις επεκτείνεις. Τις φιλτράρεις δια μέσου της καρδιάς και του μυαλού σου. Δεν έχω ποτέ ταυτιστεί αρκετά με κάποια σκηνή πάντως.
Με όλη αυτή την αναταραχή στον κόσμο πιστεύετε πως η μουσική έχει χάσει την σημασία της ή τώρα είναι που πρέπει να παίξει μεγαλύτερο ρόλο;
Πιστεύω πως οι άνθρωποι θα χρειάζονται πάντα μουσική. Παρέχει κάθαρση, παρηγοριά, διασκέδαση. Είναι ενωτική.
Τι ακούτε αυτό το διάστημα; Συγκροτήματα ή καλλιτέχνες που σας τράβηξαν την προσοχή;Ακούω πολύ Jessica Pratt και La Femme αυτό το διάστημα.
Έρχεστε για πρώτη φορά στην Αθήνα. Τι να περιμένουμε;
Πραγματικά ανυπομονώ! Θα έρθουμε με όλο μας το είναι.
Πηγή : mixtape.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου