7. DIIV - Is the Is Are
Αν λείπουν και σ' εσάς οι Sonic Youth, στο άλμπουμ αυτό θα βρείτε τουλάχιστον 5 τραγούδια να λειτουργήσουν σαν υποκατάστατο στην επιθυμία σας. Οι DIIV δεν αλλάζουν ύφος, τα κομμάτια τους είναι ακόμα χιπστερο-κεντρικά και πνιγμένα στο delay, αλλά οι συνθέσεις είναι σαφώς πιο ώριμες και καλοδουλεμένες.
Σαν δίσκος έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα (δεν βρίσκω κανένα λόγο να βάλεις 17 τραγούδια σε ένα άλμπουμ, εκτός αν πρόκειται για τους Clash), αλλά κάθε κομμάτι έχει κάτι να σου δώσει. Το hype που δημιουργήθηκε γύρω από το όνομά τους και ειδικά γύρω από τον frontman και αυτουργό του δίσκου Zachary Cole Smith, αποδείχτηκε στο Is the Is Are πως άξιζε και με το παραπάνω.
Μπλέκει με μεγάλη μαεστρία το no wave, την dream pop, το kraut και δε σε αφήνει να βαρεθείς λεπτό. Αξίζει να περιμένουμε 2-3 χρόνια τέτοιες κυκλοφορίες, αν είναι να μας αποζημιώνουν έτσι.
Σαν δίσκος έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα (δεν βρίσκω κανένα λόγο να βάλεις 17 τραγούδια σε ένα άλμπουμ, εκτός αν πρόκειται για τους Clash), αλλά κάθε κομμάτι έχει κάτι να σου δώσει. Το hype που δημιουργήθηκε γύρω από το όνομά τους και ειδικά γύρω από τον frontman και αυτουργό του δίσκου Zachary Cole Smith, αποδείχτηκε στο Is the Is Are πως άξιζε και με το παραπάνω.
Μπλέκει με μεγάλη μαεστρία το no wave, την dream pop, το kraut και δε σε αφήνει να βαρεθείς λεπτό. Αξίζει να περιμένουμε 2-3 χρόνια τέτοιες κυκλοφορίες, αν είναι να μας αποζημιώνουν έτσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου