Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα φέτος. Μέσα σε μια χρονιά όπου οι Indie μπάντες ξεπηδούσαν σαν τα μανιτάρια, πολύ δύσκολα κάτι ξέφευγε από την μετριότητα.
Και αν έβρισκα κάποια ωραία κομμάτια σε διάφορα άλμπουμ, πολύ δύσκολα μπορούσα να βρω άλμπουμ να το ακούσω ολόκληρο και να μην βαρεθώ. Τα παρακάτω πέντε το κατάφεραν και για αυτό τα προτείνω και ας είναι μόνο πέντε, πρόκειται για αριστουργήματα!
Και αν έβρισκα κάποια ωραία κομμάτια σε διάφορα άλμπουμ, πολύ δύσκολα μπορούσα να βρω άλμπουμ να το ακούσω ολόκληρο και να μην βαρεθώ. Τα παρακάτω πέντε το κατάφεραν και για αυτό τα προτείνω και ας είναι μόνο πέντε, πρόκειται για αριστουργήματα!
The War On Drugs - Lost in The Dream
Η χρονιά εξελίχτηκε καταπληκτικά για τους Αμερικανούς The War On Drugs, οι οποίοι ακόμα από τα
προηγούμενα άλμπουμ τους είχαν δείξει τις ικανότητές τους.Το άλμπουμ τους Lost In The Dream έμελλε και να είναι αυτό που θα απογείωνε την καριέρα τους. Κομμάτια όπως το Under The Pressure και το Red Eyes ξεχωρίζουν για την απλότητά τους και σταδιακά ανεβάζουν τον ακροατή, δείχνοντας ξεκάθαρα την επιρροή της μπάντας από σπουδαίους καλλιτέχνες στα 80`s όπως οι Bob Dylan, Tom Petty, Bruce Springsteen αλλά και Spacemen 3, ενώ σε άλλα κομμάτια όπως το Suffering ακούγεται η τεράστια επιρροή του χαρισματικού Prince. Το άλμπουμ είναι γεμάτο από κομμάτια των οποίων το μεγαλείο αποκαλύπτεται αργά- αργά και με απλές αλλαγές φανερώνεται όλη η ομορφιά της μουσικής της μπάντας. Η παραγωγή είναι του Adam Granduciel, που είναι και ο φρόντμαν της μπάντας και έχει γράψει όλα τα κομμάτια. Το άλμπουμ είχε κυκλοφορήσει στις 18 Μαρτίου από την Secretly Canadian και για πολλούς θεωρήθηκε ως το καλύτερο άλμπουμ του 2014.
προηγούμενα άλμπουμ τους είχαν δείξει τις ικανότητές τους.Το άλμπουμ τους Lost In The Dream έμελλε και να είναι αυτό που θα απογείωνε την καριέρα τους. Κομμάτια όπως το Under The Pressure και το Red Eyes ξεχωρίζουν για την απλότητά τους και σταδιακά ανεβάζουν τον ακροατή, δείχνοντας ξεκάθαρα την επιρροή της μπάντας από σπουδαίους καλλιτέχνες στα 80`s όπως οι Bob Dylan, Tom Petty, Bruce Springsteen αλλά και Spacemen 3, ενώ σε άλλα κομμάτια όπως το Suffering ακούγεται η τεράστια επιρροή του χαρισματικού Prince. Το άλμπουμ είναι γεμάτο από κομμάτια των οποίων το μεγαλείο αποκαλύπτεται αργά- αργά και με απλές αλλαγές φανερώνεται όλη η ομορφιά της μουσικής της μπάντας. Η παραγωγή είναι του Adam Granduciel, που είναι και ο φρόντμαν της μπάντας και έχει γράψει όλα τα κομμάτια. Το άλμπουμ είχε κυκλοφορήσει στις 18 Μαρτίου από την Secretly Canadian και για πολλούς θεωρήθηκε ως το καλύτερο άλμπουμ του 2014.
Spoon - They Want My Soul
Από το Όστιν του Τέξας οι αμερικανοί Spoon έχουν φτάσει αισίως τα 21 χρόνια ύπαρξης και έχουν
περάσει δεκαοχτώ χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία της μπάντας το Telephono του 1996. Αυτός είναι και ο λόγος που πέρασαν τέσσερα χρόνια από την προηγούμενη κυκλοφορία της μπάντας, αφού τα μέλη της ασχολήθηκαν τον τελευταίο καιρό με άλλα παράλληλα project. Όπως δήλωσε και ο frontman της μπάντας Britt Daniel όλα τα μέλη της μπάντας αισθάνθηκαν λίγο ''καμμένα'' και αυτό που χρειαζόταν αυτός προσωπικά ήταν κάτι να τον αναζωογονήσει και να του δώσει όρεξη για να γράψει καινούριο υλικό. Η μπάντα που συνεχίζει να αρνείται να κάτι μια έστω μέτρια δουλειά διατηρεί τα ίδια υψηλά επίπεδα και στο They Want My Soul και ας είναι αισίως το 8ο στούντιο άλμπουμ της μπάντας. Οι πιο funky ρυθμοί του άλμπουμ δένουν αρμονικά με το ύφος της μπάντας, ενώ η πολύ καλή φωνή του Daniel παίρνει περισσότερο πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το άλμπουμ. Κομμάτια όπως το Rainy Taxi, το New York Kiss και το Knock Knock Knock είναι από τα αγαπημένα μας στο άλμπουμ, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι τα υπόλοιπα δεν είναι ωραία.
περάσει δεκαοχτώ χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία της μπάντας το Telephono του 1996. Αυτός είναι και ο λόγος που πέρασαν τέσσερα χρόνια από την προηγούμενη κυκλοφορία της μπάντας, αφού τα μέλη της ασχολήθηκαν τον τελευταίο καιρό με άλλα παράλληλα project. Όπως δήλωσε και ο frontman της μπάντας Britt Daniel όλα τα μέλη της μπάντας αισθάνθηκαν λίγο ''καμμένα'' και αυτό που χρειαζόταν αυτός προσωπικά ήταν κάτι να τον αναζωογονήσει και να του δώσει όρεξη για να γράψει καινούριο υλικό. Η μπάντα που συνεχίζει να αρνείται να κάτι μια έστω μέτρια δουλειά διατηρεί τα ίδια υψηλά επίπεδα και στο They Want My Soul και ας είναι αισίως το 8ο στούντιο άλμπουμ της μπάντας. Οι πιο funky ρυθμοί του άλμπουμ δένουν αρμονικά με το ύφος της μπάντας, ενώ η πολύ καλή φωνή του Daniel παίρνει περισσότερο πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το άλμπουμ. Κομμάτια όπως το Rainy Taxi, το New York Kiss και το Knock Knock Knock είναι από τα αγαπημένα μας στο άλμπουμ, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι τα υπόλοιπα δεν είναι ωραία.
Interpol- El Pintor
Η επιστροφή με το πέμπτο άλμπουμ της καριέρας τους είναι γεγονός για τους Νεο Υορκέζους
Interpol. Σίγουρα ένα άλμπουμ που περίμεναν αρκετό καιρό οι φίλοι της μπάντας αφού είχαν περάσει τέσσερα χρόνια από την προηγούμενη κυκλοφορία τους. Την παραγωγή του άλμπουμ έχει κάνει η ίδια η μπάντα και την κυκλοφορία του El Pintor (αναγραμματισμός του ονόματος της μπάντας που στα Ισπανικά σημαίνει ''Ο Ζωγράφος'')
Interpol. Σίγουρα ένα άλμπουμ που περίμεναν αρκετό καιρό οι φίλοι της μπάντας αφού είχαν περάσει τέσσερα χρόνια από την προηγούμενη κυκλοφορία τους. Την παραγωγή του άλμπουμ έχει κάνει η ίδια η μπάντα και την κυκλοφορία του El Pintor (αναγραμματισμός του ονόματος της μπάντας που στα Ισπανικά σημαίνει ''Ο Ζωγράφος'')
Στο El Pintor οι Interpol ουσιαστικά επιστρέφουν στα κεκτημένα και στην χαμένη τους αίγλη αφού το προηγούμενο τέταρτο άλμπουμ τους ήταν μέτριο. Το El Pintor χαρακτηρίζεται από τα δολοφονικά κιθαριστικά riffs του, τα πολύ δυνατά μπάσα αλλά και τις εκπληκτικές ερμηνείες του Paul Banks στους δικούς του στίχους. Τολμηροί και αποφασιστικοί αλλά και με μια αυτοπεποίθηση ολοφάνερη η μπάντα επιστρέφει στον αρχικό βασικό της ήχο εκπλήσσοντας ευχάριστα καθώς το αποτέλεσμα πολλές φορές είναι εξαιρετικό. Από τα αγαπημένα μας κομμάτια στον δίσκο είναι το All The Rage Back Home που κάνει μια τρομερή εισαγωγή στο άλμπουμ βγάζοντας όλη την ενέργεια που θα θέλαμε από την αρχή. Ακολουθεί το εξαιρετικό My Desire με του σπαρακτικούς στίχους ενώ πολύ καλό και το πιο ατμοσφαιρικό και ταξιδιάρικο Same Town New Story. Τέλος στα αγαπημένα μου κομμάτια του δίσκου θα προσθέσω και το Tidal Wave που είναι ένα κομμάτι που με κέρδισε με το πρώτο άκουσμα. Οι υπέροχοι στίχοι των Interpol ντύνονται με μια πανέμορφη μελωδία δημιουργώντας απίστευτα συναισθήματα και κάνοντας το ''παλιρροϊκό κύμα'' ίσως το κορυφαίο κομμάτι του δίσκου.
Parquet Courts - Sunbathing Animal
Με την πρώτη αυτό που σκέφτεσαι ότι πρόκειται για άλλη μια χιπστερική μπάντα από την Νέα Υόρκη. Το γεγονός ότι το πρώτο τους άλμπουμ κυκλοφόρησε σε κασέτα ενισχύει σημαντικά την υποψία σου αυτή. Ρίχνοντας όμως μια καλύτερη ματιά στην μπάντα αναγνωρίζεις ότι τα τέσσερα αυτά παλληκάρια είναι μαζί καθαρά και μόνο λόγω της αγάπης τους για το ροκ εν ρολ. Χωρίς παράξενα μουστάκια γυναικεία αξεσουάρ τα παιδιά αφοσιωμένα στην μουσική τους, φέτος μας χάρισαν το τρίτο άλμπουμ της καριέρας τους, και αν και δεν μπορείς να το πεις και αριστούργημα, το Sunbathing Animal είναι ένα άλμπουμ που σίγουρα θα μας απασχολήσει για πάρα πολύ καιρό. Η μπάντα αυτή την φορά πειραματίζεται με σκληρούς και πιο punk ήχους κάνοντας το όμως με ιδιαίτερη ευστροφία με το αποτέλεσμα να είναι πραγματικά εκρηκτικό. Κοφτές γρήγορες κιθάρες τύπου Americana συνδυασμένες με garage αναπολήσεις και με μια τρομερή ποικιλία που σε κάνει να απολαμβάνεις όλο το άλμπουμ και να μην νιώθεις πως ακούς συνέχεια το ίδιο. Το άλμπουμ ανοίγει με το ομώνυμο κομμάτι έναν πολύ γρήγορο punk οχετό, που όμως διαρκεί σχεδόν τέσσερα λεπτά, και απογειώνεται με ψυχεδελικά κιθαριστικά σόλο θυμίζοντας μας όλους πως είναι το ροκ εν ρολ που αγαπάμε. Στην συνέχεια οι ρυθμοί πέφτουν στα επόμενα κομμάτια όπως το Bodies Made Of σε μια πιο post punk προσέγγιση που θυμίζει αρκετά τους Sonic Youth. Σε άλλα κομμάτια πάλι όπως το She Is Rolling μπαίνουν και κάποια folk στοιχεία δίνοντας στο άλμπουμ μια πολυχρωμία που είναι πολύ ευχάριστη. Το άλμπουμ αποτελείται από 13 κομμάτια και είναι αδύνατο να γράψουμε για όλα, πάντως αγαπημένο μας κομμάτι είναι το Ducking And Dodging μια post punk τρεχάλα που οδηγεί σε χορό σε ξέφρενους ρυθμούς.
Future Islands - Singles
Η αλήθεια είναι πως είχα τους ενδοιασμούς μου σχετικά με αυτό το άλμπουμ, όχι όσον αφορά τηναναμφισβήτητη ποιότητα των συνθέσεων της χαρισματικής μπάντας από την Βαλτιμόρη, αλλά σχετικά με το αν αυτό το υπέροχο δισκάκι ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Ζούμε όμως σε μια εποχή όπου έτσι και αλλιώς η indie rock μουσική έχει απορροφήσει μέσα στο dna της μουσικά στοιχεία όπως το post punk, το new wave ή ακόμα και την Disco και electro. Όλα αυτά θα τα βρούμε στο αριστουργηματικό τέταρτο άλμπουμ των Αμερικανών Future Islands.
Όσοι δεν ήξεραν τους Future Islands τους έμαθαν φέτος μέσο του διαδικτύου από την ζωντανή τους εμφάνιση στην εκπομπή του David Letterman όπου ερμήνευσαν το Seasons (Waiting On You) και ο τραγουδιστής της μπάντας Samuel T. Herring άφησε ελεύθερη όλη την τρέλα του και με τις εκπληκτικές χορευτικές του φιγούρες κατάφερε να στρέψει όλα τα βλέμματα του ίντερνετ πάνω του (η συγκεκριμένη εμφάνιση έχει περίπου 3.5 εκατομμύρια χτυπήματα).
To άλμπουμ ανοίγει με το εξαιρετικό Seasons (Waiting On You) του οποίου η γλυκιά μελαγχολία συνεχίζεται στο ''Spirit''. To ''Sun In The Morning'' με ένα beat βγαλμένο εμφανέστατα από την δεκαετία του 80 συνοδεύεται και με ένα εξαιρετικό minimal βίντεο κλιπ, στα πρότυπα του Lonely Boy των Black Keys. Ακόμα να αναφέρω το ''Fall From Grace'' που ίσως να είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του άλμπουμ αφού η ''στοιχειωμένη'' μελωδία του κομματιού κατακλύζεται από τα βίαια ξεσπάσματα της κιθάρας που σε συνδυασμό με την καταπληκτική ερμηνεία του Samuel T. Herring κάνουν το κομμάτι να γραφτεί με την μια ανεξίτηλα στην μνήμη σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου