Νικολό Παγκανίνι : ο Γιος του Διαβόλου

 Μπορεί να συμπληρώνονται 174 χρόνια σήμερα από την μέρα που πέθανε ο Νικολό Παγκανίνι, όμως ακόμη είναι  ο διασημότερος βιολονίστας όλων των εποχών.
Η δεξιοτεχνία του στο βιολί σε συνδυασμό με την άσωτη ζωή που έκανε,  την απόκοσμη εμφάνισή του και κάποια σκοτεινά σημεία της ζωής του  ανέπτυξαν γύρω του έναν μύθο που υποστήριζε ότι ο Παγκανίνι  είναι ο γιός του Διαβόλου.   Η φήμη αυτή διαδόθηκε τόσο πολύ, που αναγκάστηκε να υποστηρίξει δημοσίως και με ντοκουμέντα ότι δεν είναι γιος του Διαβόλου, αλλά οι γονείς του είναι κοινοί θνητοί.

Μπορεί ο πατέρας του ο Αντόνιο να ήταν ο πρώτος του δάσκαλος στο βιολί όμως όταν ο Νικολά εγκατέλειψε την πατρική στέγη και αφού σπούδασε βιολί σε διάφορους σημαντικούς δασκάλους, άρχισε να γυρνάει την Ευρώπη κάνοντας συναυλίες. Η περίοδος αυτή της ζωής του συνδέθηκε με διάφορα ολονύκτια πάρτι γεμάτα από ποτό τζόγο και γυναίκες. Η ζωή που έκανε ήταν ίδια με αυτήν ενός σύγχρονου ροκ σταρ.

Ο Παγκανίνι έγραψε τα έργα για βιολί μόνο για τον εαυτό του. Δεν ήθελε η μουσική του να βρίσκεται«24 Καπρίτσιων», επειδή πίστευε ότι ήταν τόσο δύσκολα, που κανείς άλλος βιολονίστας, εκτός από τον ίδιο, δεν θα μπορούσε να τα ερμηνεύσει.
στη διάθεση άλλων ερμηνευτών. Ωστόσο, επέτρεψε την έκδοση των

Όμως, η κύρια απασχόλησή του ήταν οι συναυλίες. Τα ρεσιτάλ του στα μεγάλα μουσικά κέντρα της Ευρώπης θύμιζαν πολύ συναυλίες των Beatles. Όπως έγραφε στον Γκαίτε ένας φίλος του, «με τις άτιμες τις συναυλίες του ο Παγκανίνι τρέλαινε άνδρες και γυναίκες». Ο ίδιος ο Γκαίτε τον παρομοίαζε ως «στήλη από φλόγες και σύννεφα». Είχε μοναδική σκηνική παρουσία για τα δεδομένα της κλασσικής μουσικής. Συνήθιζε να χρησιμοποιεί τεχνάσματα, όπως το να σπάζει τάχα κατά λάθος τις χορδές του βιολιού του και να συνεχίζει με τη μία την εκτέλεση του έργου, για να κερδίσει τον θαυμασμό και το χειροκρότημα του κόσμου.

Ο Παγκανίνι προσβλήθηκε από σύφιλη και τα τελευταία χρόνια της ζωής του αναζήτησε καταφύγιο στο γλυκό κλίμα της Νότιας Γαλλίας. Πέθανε από καρκίνο του λάρυγγα στη Νίκαια στις 27 Μαΐου 1840. Η ζωή του παρουσιάζει και σήμερα πολλά ανεξιχνίαστα κενά, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον των βιογράφων του. Απρόβλεπτος άνθρωπος και σπουδαίος καλλιτέχνης, ο Παγκανίνι εξακολουθεί να είναι αυτό που ήταν: ένας θρύλος.

Η Εκκλησία αρνήθηκε τη ταφή του "δούλου του Σατανά"
Όταν μάλιστα πέθαινε, στη Νίκαια, ζήτησε να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων και λόγω της αδυναμίας κατάποσης η "όστια" της μετάληψης έπεσε από το στόμα του, με συνέπεια κανείς πλέον να μην αμφιβάλει της διαβολικής υπόστασής του. Έτσι όταν πέθανε στις 27 Μαΐου του 1840 η Εκκλησία αρνήθηκε τη ταφή του "δούλου του Σατανά" και η σορός του Παγκανίνι παρέμεινε επί μήνες στο φέρετρο στα υπόγεια του νοσοκομείου, για να αποβληθεί αργότερα από εκεί όταν άρχισε να εκδηλώνεται μεταξύ των κατοίκων σχετική αναταραχή, που έμεινε γνωστή στα χρονικά της επιστήμης ως "ψύχωση Παγκανίνι".

                
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/ eirinika.gr