N.2 My Bloody Valentine - M B V
Ο αστικός μύθος περί του comeback των My Bloody Valentine είχε φτάσει στο ζενίθ του,αγγίζοντας τα επίπεδα παρόμοιων φημών όπως τα reunion των Stone Roses και των Smiths,
όταν στις 2 Φεβρουαρίου ανακοινώθηκε απο την σελίδα τους στο facebook και πιάνοντας τους πάντες εξαπίνης η κυκλοφορία του M B V.Όπως κράσαρε η επίσημη σελιδα τους έτσι κράσαραν και τα πικ απ μας παίζοντας στο reapeat τα 2 προηγούμενα albums τους μέχρι να έρθει η ριμάδα η ώρα να το ανεβάσουν όλο στο Youtube.Kαι τί μεγαλειώδης στιγμή όταν μετά από 22 χρόνια απουσίας και ενώ σχεδόν οι πάντες τους είχαν ξεγράψει να ακούς τα θεσπέσια reverb του She found now μαζί με την αρχετυπική γυναικεία φωνή του shoegaze (Bilinda my dear..) μπλεγμένα τόσο όμορφα και με τόση δεξιοτεχνία σαν να είναι ξανά 20 κάτι χρονών πίσω στο 1992,παραδομένοι στη δίνη του ecstacy και της επέλασης της Creation Records στο φαινόμενο της Brit Pop.Αν όμως δεν είσαι μυημένος στα τερτίπια των εφε και της Jaguar του Kevin Shields,μην νομίζεις οτι θα ακούσεις ένα δίσκο που θα σου κρατήσει συντροφιά.Είναι δύστροπος και στρυφνός από τη μιά και από την άλλη τόσο βίαια μελωδικός που οι εναλλαγές του θα σου προκαλέσουν σύγχυση στα αυτιά,αλλά αν τον κάνεις κτήμα σου τότε μάλλον θα μπείς με τις καλύτερες συστάσεις στο ''δύσκολο''club του shoegaze.Κοίτα μόνο να το αντιμετωπίσεις με τον σεβασμό που του αξίζει,γιατί στις μέρες που η πληροφορία φοριέται σαν γνώση από το φρικιά των 100 mb/s θα καταλήξεις και εσύ μια καρικατούρα ανάμεσα στους τόσους άλλους namedropers.
Ο αστικός μύθος περί του comeback των My Bloody Valentine είχε φτάσει στο ζενίθ του,αγγίζοντας τα επίπεδα παρόμοιων φημών όπως τα reunion των Stone Roses και των Smiths,
όταν στις 2 Φεβρουαρίου ανακοινώθηκε απο την σελίδα τους στο facebook και πιάνοντας τους πάντες εξαπίνης η κυκλοφορία του M B V.Όπως κράσαρε η επίσημη σελιδα τους έτσι κράσαραν και τα πικ απ μας παίζοντας στο reapeat τα 2 προηγούμενα albums τους μέχρι να έρθει η ριμάδα η ώρα να το ανεβάσουν όλο στο Youtube.Kαι τί μεγαλειώδης στιγμή όταν μετά από 22 χρόνια απουσίας και ενώ σχεδόν οι πάντες τους είχαν ξεγράψει να ακούς τα θεσπέσια reverb του She found now μαζί με την αρχετυπική γυναικεία φωνή του shoegaze (Bilinda my dear..) μπλεγμένα τόσο όμορφα και με τόση δεξιοτεχνία σαν να είναι ξανά 20 κάτι χρονών πίσω στο 1992,παραδομένοι στη δίνη του ecstacy και της επέλασης της Creation Records στο φαινόμενο της Brit Pop.Αν όμως δεν είσαι μυημένος στα τερτίπια των εφε και της Jaguar του Kevin Shields,μην νομίζεις οτι θα ακούσεις ένα δίσκο που θα σου κρατήσει συντροφιά.Είναι δύστροπος και στρυφνός από τη μιά και από την άλλη τόσο βίαια μελωδικός που οι εναλλαγές του θα σου προκαλέσουν σύγχυση στα αυτιά,αλλά αν τον κάνεις κτήμα σου τότε μάλλον θα μπείς με τις καλύτερες συστάσεις στο ''δύσκολο''club του shoegaze.Κοίτα μόνο να το αντιμετωπίσεις με τον σεβασμό που του αξίζει,γιατί στις μέρες που η πληροφορία φοριέται σαν γνώση από το φρικιά των 100 mb/s θα καταλήξεις και εσύ μια καρικατούρα ανάμεσα στους τόσους άλλους namedropers.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου