Από κει και πέρα όμως καλό είναι να ρίξουμε μια ματιά στο τι άλλο θα μπορέσετε να παρακολουθήσετε κατά το δεκαήμερο του Φεστιβάλ.
Με γαλλικό αέρα, λάτιν μπρίο, βαλκανικό ταπεραμέντο κι ελληνικό πείσμα, η παλιότερη κινηματογραφική συνάντηση της χώρας επιστρέφει από τη 1 μέχρι τις 10/11 παρουσιάζοντας τα highlights του παγκόσμιου και του ελληνικού καλλιτεχνικού σινεμά. Στις αρχές Νοεμβρίου η σινεφίλ πυξίδα είναι καρφωμένη στον Βορρά κι εμείς βάζουμε ρότα για Θεσσαλονίκη.
Για ακόμη ένα φθινόπωρο το κινηματογραφικό ενδιαφέρον μεταφέρεται επί δέκα ημέρες στη συμπρωτεύουσα, όπου το πιο παλιό κινηματογραφικό ραντεβού της χώρας είναι έτοιμο να σηκώσει αυλαία για 54η φορά. Από την 1η μέχρι τις 10 Νοεμβρίου εκατοντάδες φιλμ από ολόκληρο τον κόσμο θα προβληθούν στους κινηματογράφους Ολύμπιον, «Παύλος Ζάννας» και στις αίθουσες που βρίσκονται στις Αποβάθρες. Έχοντας περάσει από πολλά κύματα, το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης δείχνει τα τελευταία χρόνια να αποκτά μια ευδιάκριτη κινηματογραφική ταυτότητα στηριζόμενη σε τέσσερις άξονες: πρώτα από όλα στην παρουσίαση των δυναμικών ρευμάτων του παγκόσμιου καλλιτεχνικού σινεμά, ένα πεδίο που γνωρίζει πολύ καλά ο διευθυντής του φεστιβάλ Δημήτρης Εϊπίδης, μέσω του Διαγωνιστικού, του τμήματος των Νέων Οριζόντων και των αφιερωμάτων σε εθνικές σχολές και σημαντικούς δημιουργούς. Επιπλέον, το απόλυτα επιτυχημένο τμήμα Ματιές στα Βαλκάνια, με τον Δημήτρη Κερκινό στο τιμόνι του, μας συστήνει εδώ κι έντεκα συνεχή χρόνια το ακμαίο σινεμά των γειτόνων μας που έχουμε την κακή σινεφίλ συνήθεια να σνομπάρουμε. Υπάρχει φυσικά το τμήμα της Αγοράς, που απευθύνεται αποκλειστικά σε επαγγελματίες, αλλά κι εκείνο που αφορά το ελληνικό σινεμά, το οποίο διατηρεί τους μακροχρόνιους, παραδοσιακούς και θυελλώδεις δεσμούς του με το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
«No Rest for the Brave»
Μετά την κατάργηση των Κρατικών Βραβείων Ποιότητας το 2009 και το τέλος μιας παθογόνου μονοπωλιακής λογικής, ο βορειοελλαδίτικος θεσμός προσπαθεί να ξαναβρεί τις ισορροπίες του με την εγχώρια παραγωγή. Έτσι και φέτος –χωρίς να έχει ανακοινωθεί ακόμη κανένας τίτλος– διά της εις άτοπον απαγωγής συμπεραίνουμε ότι η παρουσία του ελληνικού σινεμά θα είναι ισχυρή, με το βραβευμένο με Αργυρό Λιοντάρι «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά αλλά και τα φεστιβαλικά «Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» της Ελίνας Ψύκου, «Wild Duck» του Γιάννη Σακαρίδη και «Να Κάθεσαι και να Κοιτάς» του Γιώργου Σερβετά να είναι μερικές από τις πρεμιέρες που σχεδόν σίγουρα θα δούμε τον Νοέμβριο στη Θεσσαλονίκη. Πέρα από τα πιθανά ελληνικού ενδιαφέροντος σενάρια, υπάρχουν και οι εξασφαλισμένες φεστιβαλικές απολαύσεις που έχουν ανακοινωθεί ήδη, όπως αυτή του αφιερώματος στο σύγχρονο αργεντίνικο σινεμά, μία από τις κορυφαίες εθνικές κινηματογραφίες. Η Θεσσαλονίκη μας συστήνει, λοιπόν, όλους τους Αργεντινούς νέους σκηνοθέτες που πρέπει να ξέρουμε – και πρώτους απ’ όλους τουςΑγκουστίν Τοσκάνο κι Εζεκιέλ Ραντούσκμι του «Los Duenos», της ταινίας που κέρδισε ειδική μνεία στην Εβδομάδα Κριτικής στις περασμένες Κάνες και μιλά για την οικειοποίηση μιας πολυτελούς βίλας από τους υπηρέτες εν τη απουσία των πλούσιων αφεντικών. Από τις ταινίες που ξεχωρίζουν στο αφιέρωμα είναι το «La Paz» του Σαντιάγο Λόσα, το διεισδυτικό κινηματογραφικό πορτρέτο ενός γόνου μεγαλοαστικής οικογένειας, και το «Leones» της Χασμίν Λόπες, ένα δεξιοτεχνικό κινηματογραφικό παιχνίδι που περιγράφει την αλληγορική βόλτα πέντε ανθρώπων στο δάσος.
«The King of Escape»
Στη συνέχεια το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης πετάει από το Μπουένος Άιρες στο Παρίσι για να μας παρουσιάσει δύο κορυφαίες μορφές του γαλλικού αρτ σινεμά. Εξερευνώντας τη σεξουαλική ταυτότητα με ένα sui generis κινηματογραφικό στιλ που συνδυάζει την κωμωδία, το μυστήριο, την αισθητική ακρίβεια, το επαρχιακό φόντο και τα προβλήματα της σύγχρονης εργατικής τάξης, ο Αλέν Γκιροντί αποτελεί έναν από τους κορυφαίους δημιουργούς του queer cinema. Το αφιέρωμα στο έργο του περιλαμβάνει το βραβευμένο για καλύτερη σκηνοθεσία στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κανών (Ένα Κάποιο Βλέμμα ) «Stranger by the Lake» αλλά και παλιότερες δουλειές του, όπως η απολαυστικά σουρεαλιστική ιστορία ενηληκίωσης «No Rest For The Brave»(2003 ), το ανορθόδοξο λαβ στόρι «The King of Escape» (2009 ) και το αριστουργηματικό μεσαίου μήκους φιλμ «That Old Dream that Moves» (2001 ). Το δεύτερο αφιέρωμα με φίνο γαλλικό άρωμα είναι αυτό στην πολυπράγμονα Κλερ Σιμόν και στην κοινωνικά ευαίσθητη φιλμογραφία της, στην οποία το ανθρωποκεντρικό φιξιόν συναντά την ντοκιμαντερίστικη καταγραφή της πραγματικότητας. Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης θα κάνει πρεμιέρα η καινούργια ταινία της «Gare Du Nord», με διαφορετικές ιστορίες να ξετυλίγονται κάτω από τη σκεπή του διάσημου σταθμού του Παρισιού.
«Jin»
Το αφιέρωμα στον Αλέν Γκιροντί είναι ένα από τα highlights του φετινού εντεκαημέρου. Συνδυάζοντας το χιούμορ, το μυστήριο, το ταξικό σχόλιο και την αισθητική ακρίβεια, ο Γάλλος σκηνοθέτης εξερευνά τη σεξουαλική ταυτότητα με ένα sui generis κινηματογραφικό στιλ.
«Gare du Nord»
Με μεγάλη αγωνία αναμένονται οι αφίξεις από τα καλλιτεχνικώς θερμά Βαλκάνια, με το ρουμανικό και το τούρκικο σινεμά να παραμένουν στην κορυφή της προσωπικής μας λίστας. Ο Κορνέλιου Πορουμπόιου, που πριν από τέσσερα χρόνια μπήκε θεαματικά στην ελίτ του ευρωπαϊκού σινεμά με το «Αστυνομία, Ταυτότητα», επιστρέφει με το «When Evening Falls in Bucharest or Metabolism», ένα δράμα που περιγράφει τα προσωπικά πάθη ενός σκηνοθέτη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας του. To ντεμπούτο του Τούντορ Κρίστιαν Τζουργκίου «Japanese Dog»αποτελεί μια ιδιότυπη χαρτογράφηση της ρουμανικής επαρχίας, ενώ το τουρκικό «Jin» συνεχίζει την εξερεύνηση της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση έχοντας στο background το αντάρτικο στα βουνά της γείτονος. Από εκεί και πέρα, το κροατικό «The Priest’s Children», στο οποίο ένας καθολικός παπάς τρυπάει προφυλακτικά για να ενισχύσει τον πληθυσμό ενός νησιού, είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσει μία από τις πιο ανάλαφρες στιγμές του φεστιβάλ.
Στο τμήμα των Ανοιχτών Οριζόντων, τώρα, το φιλμ ενηλικίωσης «Talea» της Αυστριακής Καταρίνα Μίκσταϊν και το αμερικανικό οικογενειακό δράμα «I Used to Be Darker» είναι από τις ταινίες που ξεχωρίζουν. Τέλος, ένας από τους καλούς φίλους του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ο Αυστριακός δημιουργός Ούλριχ Ζάιντλ, ολοκληρώνει την τριλογία του «Παραδείσου» με το τελευταίο επεισόδιο που έχει τον τίτλο «Ελπίδα». Τα υπόλοιπα τα λέμε στη Θεσσαλονίκη την 1η Νοεμβρίου…
«Talea»
«No Rest for the Brave»
Μετά την κατάργηση των Κρατικών Βραβείων Ποιότητας το 2009 και το τέλος μιας παθογόνου μονοπωλιακής λογικής, ο βορειοελλαδίτικος θεσμός προσπαθεί να ξαναβρεί τις ισορροπίες του με την εγχώρια παραγωγή. Έτσι και φέτος –χωρίς να έχει ανακοινωθεί ακόμη κανένας τίτλος– διά της εις άτοπον απαγωγής συμπεραίνουμε ότι η παρουσία του ελληνικού σινεμά θα είναι ισχυρή, με το βραβευμένο με Αργυρό Λιοντάρι «Miss Violence» του Αλέξανδρου Αβρανά αλλά και τα φεστιβαλικά «Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» της Ελίνας Ψύκου, «Wild Duck» του Γιάννη Σακαρίδη και «Να Κάθεσαι και να Κοιτάς» του Γιώργου Σερβετά να είναι μερικές από τις πρεμιέρες που σχεδόν σίγουρα θα δούμε τον Νοέμβριο στη Θεσσαλονίκη. Πέρα από τα πιθανά ελληνικού ενδιαφέροντος σενάρια, υπάρχουν και οι εξασφαλισμένες φεστιβαλικές απολαύσεις που έχουν ανακοινωθεί ήδη, όπως αυτή του αφιερώματος στο σύγχρονο αργεντίνικο σινεμά, μία από τις κορυφαίες εθνικές κινηματογραφίες. Η Θεσσαλονίκη μας συστήνει, λοιπόν, όλους τους Αργεντινούς νέους σκηνοθέτες που πρέπει να ξέρουμε – και πρώτους απ’ όλους τουςΑγκουστίν Τοσκάνο κι Εζεκιέλ Ραντούσκμι του «Los Duenos», της ταινίας που κέρδισε ειδική μνεία στην Εβδομάδα Κριτικής στις περασμένες Κάνες και μιλά για την οικειοποίηση μιας πολυτελούς βίλας από τους υπηρέτες εν τη απουσία των πλούσιων αφεντικών. Από τις ταινίες που ξεχωρίζουν στο αφιέρωμα είναι το «La Paz» του Σαντιάγο Λόσα, το διεισδυτικό κινηματογραφικό πορτρέτο ενός γόνου μεγαλοαστικής οικογένειας, και το «Leones» της Χασμίν Λόπες, ένα δεξιοτεχνικό κινηματογραφικό παιχνίδι που περιγράφει την αλληγορική βόλτα πέντε ανθρώπων στο δάσος.
«The King of Escape»
Στη συνέχεια το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης πετάει από το Μπουένος Άιρες στο Παρίσι για να μας παρουσιάσει δύο κορυφαίες μορφές του γαλλικού αρτ σινεμά. Εξερευνώντας τη σεξουαλική ταυτότητα με ένα sui generis κινηματογραφικό στιλ που συνδυάζει την κωμωδία, το μυστήριο, την αισθητική ακρίβεια, το επαρχιακό φόντο και τα προβλήματα της σύγχρονης εργατικής τάξης, ο Αλέν Γκιροντί αποτελεί έναν από τους κορυφαίους δημιουργούς του queer cinema. Το αφιέρωμα στο έργο του περιλαμβάνει το βραβευμένο για καλύτερη σκηνοθεσία στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κανών (Ένα Κάποιο Βλέμμα ) «Stranger by the Lake» αλλά και παλιότερες δουλειές του, όπως η απολαυστικά σουρεαλιστική ιστορία ενηληκίωσης «No Rest For The Brave»(2003 ), το ανορθόδοξο λαβ στόρι «The King of Escape» (2009 ) και το αριστουργηματικό μεσαίου μήκους φιλμ «That Old Dream that Moves» (2001 ). Το δεύτερο αφιέρωμα με φίνο γαλλικό άρωμα είναι αυτό στην πολυπράγμονα Κλερ Σιμόν και στην κοινωνικά ευαίσθητη φιλμογραφία της, στην οποία το ανθρωποκεντρικό φιξιόν συναντά την ντοκιμαντερίστικη καταγραφή της πραγματικότητας. Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης θα κάνει πρεμιέρα η καινούργια ταινία της «Gare Du Nord», με διαφορετικές ιστορίες να ξετυλίγονται κάτω από τη σκεπή του διάσημου σταθμού του Παρισιού.
«Jin»
Το αφιέρωμα στον Αλέν Γκιροντί είναι ένα από τα highlights του φετινού εντεκαημέρου. Συνδυάζοντας το χιούμορ, το μυστήριο, το ταξικό σχόλιο και την αισθητική ακρίβεια, ο Γάλλος σκηνοθέτης εξερευνά τη σεξουαλική ταυτότητα με ένα sui generis κινηματογραφικό στιλ.
«Gare du Nord»
Με μεγάλη αγωνία αναμένονται οι αφίξεις από τα καλλιτεχνικώς θερμά Βαλκάνια, με το ρουμανικό και το τούρκικο σινεμά να παραμένουν στην κορυφή της προσωπικής μας λίστας. Ο Κορνέλιου Πορουμπόιου, που πριν από τέσσερα χρόνια μπήκε θεαματικά στην ελίτ του ευρωπαϊκού σινεμά με το «Αστυνομία, Ταυτότητα», επιστρέφει με το «When Evening Falls in Bucharest or Metabolism», ένα δράμα που περιγράφει τα προσωπικά πάθη ενός σκηνοθέτη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας του. To ντεμπούτο του Τούντορ Κρίστιαν Τζουργκίου «Japanese Dog»αποτελεί μια ιδιότυπη χαρτογράφηση της ρουμανικής επαρχίας, ενώ το τουρκικό «Jin» συνεχίζει την εξερεύνηση της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση έχοντας στο background το αντάρτικο στα βουνά της γείτονος. Από εκεί και πέρα, το κροατικό «The Priest’s Children», στο οποίο ένας καθολικός παπάς τρυπάει προφυλακτικά για να ενισχύσει τον πληθυσμό ενός νησιού, είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσει μία από τις πιο ανάλαφρες στιγμές του φεστιβάλ.
Στο τμήμα των Ανοιχτών Οριζόντων, τώρα, το φιλμ ενηλικίωσης «Talea» της Αυστριακής Καταρίνα Μίκσταϊν και το αμερικανικό οικογενειακό δράμα «I Used to Be Darker» είναι από τις ταινίες που ξεχωρίζουν. Τέλος, ένας από τους καλούς φίλους του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ο Αυστριακός δημιουργός Ούλριχ Ζάιντλ, ολοκληρώνει την τριλογία του «Παραδείσου» με το τελευταίο επεισόδιο που έχει τον τίτλο «Ελπίδα». Τα υπόλοιπα τα λέμε στη Θεσσαλονίκη την 1η Νοεμβρίου…
Πηγή : Athinorama.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου