Οι Flaming Lips σε ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της καριέρας τους

Το 14ο στούντιο άλμπουμ των Flaming Lips είναι γεγονός. Κυκλοφόρησε πριν από κάνα δυο εβδομάδες και είναι ότι καλύτερο για να ξεκινήσουμε τη χρονιά, ελπίζοντας σε ένα 2017 πολύ καλύτερο από το μέτριο 2016.
Σαν άλμπουμ το Oczy Mlody είναι ένα άλμπουμ όπου δεν θα βρεις το εύκολο χιτάκι αυτό που θα ήθελαν πολλοί για να τραγουδάνε στο μπάνιο τους. Όχι σε καμιά περίπτωση! Ο καινούριος δίσκος του Wayne Coyne και της παρέας του θυμίζει περισσότερο old school δίσκους της εποχής των Flips, όπως τις εποχές των Yoshimi και Soft Bulletin. O Wayne που έχει παραδεχτεί ότι η μεγάλη του επιρροή σε αυτό τον δίσκο είναι ο τεράστιος Syd Barret, κάνει καταπληκτικά φωνητικά δίνοντας σε όλα τα κομμάτια το χρώμα που χρειάζονται.
Από την άλλη θα πω ότι κατά την ταπεινή μου γνώμη η συμμετοχή της Miley Cyrus
για άλλη μια φορά θυμίζει απλά ένα χοιρινό λουκάνικο σε τραπέζι χορτοφάγων. Όχι μόνο δεν προσφέρει αλλά ενδεχομένος και να μας δημιουργεί και μια μικρή αναγούλα.
Το όλο σκηνικό που έχει στήσει ο Wayne σε αυτό το άλμπουμ είναι το εξής : Nα πάρουμε ένα ναρκωτικό που θα μας ρίξει σε έναν τρίμηνο λήθαργο και να ονειρευτούμε  ότι κάνουμε σεξ πάνω σε μονόκερους....

Αγαπημένα κομμάτια στο άλμπουμ πολλά! Από το αινιγματικό, μελωδικό ''How'' στο ψυχρό μίνιμαλ electro, ''There Should be Unicorns''. To ''Galaxy I Sink'' το οποίο έρχεται ξαφνικά  με  Γουέστερν κιθάρες και μια κινηματογραφική αισθητική να σπάσει κάθε μονοτονία και να ξανανανεώσει το ενδιαφέρον στο 100%. Το κομμάτι ''The Castle'' επίσης παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον με τα χιπ χοπ τύμπανα που χρησιμοποιεί. Επίσης το ''Almost Home (Blisko Domu)''. Blisko Domu στα Πολωνικά σημαίνει ''Close to Home'' και είναι  ένα second hand βιβλίο από το οποίο η μπάντα πήρε τον τίτλο του άλμπουμ όπως και κάποιους στίχους. 
Ιδιαίτερη αναφορά θα κάνω και στο ''Nigdy Nie (Never No), ένα κομμάτι που ταιριάζει απόλυτα  στην δική μου αισθητική, με μια εισαγωγή που θυμίζει λίγο Ride, η οποία παντρεύεται με low beat χορευτικές φιγούρες που σβήνουν στην υπνωτική φωνή του Wayne. Κάπου στα μισά το κομμάτι ''θυμώνει'' αρκετά και ξεσπάει στην αρχή σαν μπουκωμένο παπάκι και μετά με έντονες αναφορές στις dance σκηνές των 90`s.