Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Φωτορεπορτάζ από το Plissken Festival (Day 1)

Το Σαββατοκύριακο που πέρασε έλαβε χώρα στην Αθήνα ένα από τα καλύτερα Φεστιβάλ εναλλακτικής μουσικής παγκοσμίως και φυσικά η Σεροτονίνη δεν θα μπορούσε να λείψει από το σπουδαίο αυτό γεγονός. Αν και ήξερα ότι  πρόκειται για ένα σπουδαίο Φεστιβάλ, κάτι που φαίνεται και από το άρθρο που είχα γράψει πριν από λίγες ημέρες, νιώθω την ανάγκη να πω ότι δεν μετάνιωσα ούτε μια λέξη που έγραψα και μάλιστα το Φεστιβάλ κατάφερε να ξεπεράσει τις προσδοκίες μου και θα μείνει βαθιά χαραγμένο μέσα στο μυαλό μου τουλάχιστον μέχρι το επόμενο Plissken Festival.


Φυσικά αν και ο σκοπός που πήγαμε ήταν  να απολαύσουμε live τα σπουδαία μουσικά σχήματα που θα εμφανιζόταν,  στο μυαλό μας είχαμε και το να σας μεταφέρουμε το κλίμα όσο πιο καλά μπορούμε για να το ζήσετε λίγο και όλοι όσοι δεν καταφέρατε να πάτε. Παρέα με τον Αλέξανδρο Σωματαρίδη και αφού συμφωνήσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα κινητά μας και μια μικρή φωτογραφική μηχανή, για να αποφύγουμε το άγχος κάποιου ακριβότερου εξοπλισμού, κάπου χορεύοντας, τραγουδώντας αλλά και πίνοντας μπύρες και Captain Morgan τραβήξαμε και αρκετές φωτογραφίες και σας παρουσιάζουμε τις καλύτερες.



Το Φεστιβάλ άνοιξαν Παρασκευή μεσημεροαπόγευμα οι Βέλγοι Raketkanon με λίγο κόσμο και πολύ τρέλα!







Και ενώ ο κόσμος άρχισε να μαζεύεται οι δίδυμες Say Lou Lou μαγνήτισαν τα βλέμματα ....


Λίγα δροσιά και μπύρα σε ένα από τα άριστα  οργανωμένα (χωρίς ατελείωτες ουρές) μπαρ



Και γρήγορα στο Outdor Stage ξεκίνησαν οι Αθηναίοι The Noise Figures





Σειρά πήρα οι Καναδοί Suuns και το main stage σκεπάστηκε από ένα πέπλο ψυχεδέλειας.



Έξω στο Outdor Stage oι Tijuana Panthers έδιναν την δική τους παράσταση κερδίζοντας το κοινό



Σειρά των Girls Against Boys να τα σπάσουν




Ένα ευχάριστο μελωδικό διάλειμμα από τον Fink 





Και λίγο από Victims Of Society στο Outdor Stage...



Οι Wild Beasts δεν μπορώ να πώ ότι με ενθουσίασαν



Και έτσι πάλι στο Outdor ώρα για τους No Age





Techno βγαλμένο από την ζούγκλα ο Deadbeat ταρακούνησε το Club για τα καλά!


Προλάβαμε και λίγο από 65 daysofstatic και ομολογώ πως ήταν πολύ καλύτεροι από ότι περίμενα



Η παράνοια μας χτύπησε την πόρτα! Οι απίστευτοι Fuck Buttons on stage



Βέβαια υπήρχε και ο Vitalic, όμως μετά από ένα ολονύκτιο ταξίδι με το τρένο, πολύ περπάτημα  9-10 ώρες συναυλιών και μπόλικο αλκοόλ δεν υπήρχε άλλο κουράγιο για τίποτα παρά μόνο για ξεκούραση. Άλλωστε μας περίμενε η δεύτερη μέρα.





















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου